021-91691450 info@iranekarafarin.ir

نمایشگاه کار دانشکده فنی دانشگاه تهران ۱۴۰۱

خواندن این مطلب ۶ دقیقه زمان می برد.

به گزارش ایستگاه کارآفرینی نمایشگاه کار پردیس فنی دانشگاه تهران، با چشم اندازتغییر بنیادی در جهت سهولت در امر استخدام دانشجویان وفارغ التحصیلان دانشگاه ها که نقطه ی عطفی در جهت جهش اقتصاد بوده در ۸ام تا ۱۰ام خرداد ماه برگزار شد.

پشگامان این نمایشگاه، شرکت های نام آور دانش بنیان، شرکتهای تولیدی و ارایه دهندگان خدمات با حضور در دانشکدگان فنی تهران (پردیس فنی)، فرصت‌های شغلی خود را ارائه داده و از میان دانش‌آموختگان در تمامی گرایش‌های تحصیلی، اقدام به جذب و استخدام داشتند. ارایه فرصت های شغلی مقدمه آموختن برای نخبگان و دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه های کشور بود. این نمایشگاه گامی موثر در جهت حذف

در «نمایشگاه کار دانشکده فنی تهران» علاوه بر ارائه فرصت‌های شغلی، کارگاه‌های آموزشی و همایش‌های مختلفی نیز برگزار شد تا دانشجویان و دانش‌آموختگان ضمن آشنایی با بازار کار ایران و شرکت‌های مطرح آن، با تمام مراحل لازم برای استخدام از رزومه‌نویسی تا انجام مصاحبه‌های کاری آشنا شده و راه‌های ورود به بازار کار را یاد بگیرند. 

برخی شرکت‌های شناخته‌شده همچون  ایران تلنت، همراه اول، ایران نوین، گروه سولیکو (شرکت کاله)، مجموعه آسان‌پرداخت (آپ) و رایتل با دراختیار داشتن غرفه‌هایی در این نمایشگاه، به ارائه فرصت‌های شغلی خود و ایجاد ارتباط با دانشجویان علاقه‌مند پرداختند.

در نشست خبری مراسم افتتاحیه نمایشگاه، ناصر سلطانی، رئیس دانشکدگان فنی، آسیه حاتمی، بنیان‌گذار مجموعه ایران‌تلنت و بهزاد رستمی، معاون پژوهشی دانشکدگان فنی سخنرانی کرده و به پرسش خبرنگاران پاسخ دادند.

دانشگاه محلی برای حل چالش‌های موجود در صنعت

ریاست دانشکده فنی دانشگاه تهران در ابتدای این جلسه، با تشریح فضای دانشگاه در چند سال اخیر به پیامدهای منفی کرونا بر دانشجویان اشاره کرد و آن را لطمه جبران‌ناپذیر آموزشی و پژوهشی به دانشجویان دانست. به گفته سلطانی، در این سال‌ها فرصت برقراری ارتباطات میان دانشجویان و صاحبان صنایع که در نمایشگاه کار شکل می‌گیرد، نیز از دست رفت. او در این خصوص گفت:

وظیفه ما در دانشگاه تهران، ارائه آموزش باکیفیت همراه با پژوهش و در کنار آن، اشتغال‌آفرینی است. امیدواریم بتوانیم در آینده این کاستی‌ها را برای دانشجویان دانشکده فنی و دیگر دانشگاه‌ها برطرف کنیم.

به گفته سلطانی، امروز در دانشکدگان فنی دانشگاه تهران ۱۰ هزار دانشجو ثبت‌نام می‌کنند که نیمی از آن‌ها دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری هستند. همچنین، این دانشکدگان بیش از ۴۰۰ عضو هیئت علمی نیز دارد که مجموع این افراد پتانسیل عظیمی در حوزه صنعت و به‌طور کلی، حوزه‌های فنی دراختیار کشور قرار می‌دهد. او در همین باره گفت:

۲۵ سال پیش تعداد دانشجویان و اعضای هیئت علمی در رشته‌های فنی بسیار کمتر از امروز بود. این افراد به لحاظ کیفی سطح بالایی داشتند؛ اما با آن تعداد عملاً نمی‌توانستیم نتیجه قابل توجهی از پروژه‌ها بگیریم. به‌همین‌دلیل،، عمده تمرکز در این رشته‌ها بر آموزش و به میزان بسیار اندکی بر پژوهش بود. امروز با افزایش نیروی انسانی، پتانسیل خوبی در این حوزه شکل گرفته که صنعت می‌تواند به‌خوبی از آن استفاده و به کمک آن، مسائل و مشکلاتش را حل کند.

رئیس دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در ادامه با اشاره به همین پتانسیل نیروی انسانی در رشته‌های فنی، بر لزوم حل مشکلات با اتکا به همین نیروها اشاره کرد و گفت:

امروزه چالش‌ها و مسائلی در حوزه صنعت وجود دارد که صاحبان صنایع راه‌حل آن را باید در درون دانشگاه‌های خوب کشور بجویند. جوانان ما با تلاش و پشتکارشان می‌توانند راه‌حل‌ها را تقدیم کارخانه‌ها و شرکت‌ها کنند و در خدمت جامعه باشند.

نمایشگاه کار؛ تمرین کاهش فاصله میان صنعت و دانشگاه

ناصر سلطانی در ادامه با اشاره به تجربیات اندک کشور در مسیر برطرف کردن فاصله میان دانشگاه و صنعت، رویدادهایی چون نمایشگاه کار دانشکدگان فنی دانشگاه تهران را نخستین گام و نوعی تمرین برای اشتغال‌پذیر کردن دانشجویان و حل چالش‌های موجود در صنایع توسط دانشگاهیان خواند و اعلام کرد:

دانشگاه‌های ما تجربه زیادی در زمینه اشتغال‌پذیری دانشجویان و همچنین ارائه راهکار به صنایع مختلف نداشته‌اند. در واقع، کشور تمرین نکرده که چطور کار پژوهشی دقیق انجام دهد و از نتایج آن در صنعت استفاده کند. البته ما گام‌به‌گام رشد کرده‌ایم. کارهای پژوهشی که امروز در دانشگاه‌ها انجام می‌شود؛ به نسبت ۱۰ سال قبل رشد قابل توجهی داشته است. علاوه بر این، مسئولیتی که امروز دانشگاه ما در قبال آینده شغلی دانشجویان پذیرفته است، نشان از رشد در این مسیر دارد.

اوج‌گیری بحران نیروی انسانی در کشور

در ادامه این نشست آسیه حاتمی، بنیان‌گذار ایران‌تلنت، با تشریح بحران نیروی انسانی در کشور، به اهمیت و ضرورت برگزاری چنین نمایشگاه‌ها و رویدادهایی برای هرچه نزدیک‌تر کردن صنعت و دانشگاه به یکدیگر پرداخت که می‌تواند از یک سو، صنعت را از نیروی کار متخصص و دانش‌آموخته بهره‌مند کند و از سوی دیگر پلی برای رساندن دانشجویان به بازار کار باشد.

مدیرعامل ایران‌تلنت با اشاره به برخورداری کشور از منابع طبیعی و انسانی، ایران را کشوری ثروتمند خواند که علاوه بر بهره‌مندی از معادن و منابع مختلف طبیعی، ظرفیت‌های فراوانی برای تولید علم نیز وجود دارد. به عقیده حاتمی، با وجود تمام این ظرفیت‌ها، کشور هنوز نتوانسته توسعه‌یافته شود که دلیل آن بحران نیروی انسانی است. او در این خصوص گفت:

ما در ایران‌تلنت، طی ۲۰ سالی که در حوزه اشتغال فعال بوده و هستیم، روزانه با بیش از ۱۰ هزار شرکت در ارتباطیم و دیتابیس ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار نفره از افراد و متخصصان دراختیار داریم. اکنون دغدغه اصلی کشور را بحران نیروی انسانی می‌دانیم که امسال به اوج خود رسیده است. ما به‌عنوان واسط میان کارجو و کارفرما شاهد این مسئله هستیم که شرکت‌ها نمی‌توانند نیروی بامهارت مورد نیازشان را جذب کنند.

به گفته او در حال حاضر، دانشگاه‌های باکیفیت و سیستم آموزشی و حتی فرصت‌های شغلی نیز وجود دارد؛ اما فاصله موجود میان دانشگاه و صنعت یکی از مهم‌ترین موانع جذب فارغ‌التحصیلان به صنعت شده است.

فرایند اشتغال‌پذیری راهی برای توسعه

آسیه حاتمی برقراری ارتباط تنگاتنگ میان صنعت و دانشگاه را راه‌حل توسعه کشور خواند و یکی از راه‌های ایجاد این ارتباط را شکل‌گیری فرایندهای اشتغال‌پذیری مناسب و کارآمد دانست. به گفته بنیان‌گذار ایران‌تلنت، برگزاری نمایشگاه‌های کار یکی از روش‌های اشتغال‌پذیر کردن دانشجویان است. مدیرعامل ایران‌تلنت درباره نحوه این اشتغال‌پذیری گفت:

این فرایند باید در طول دوران تحصیل ایجاد شود. با درگیر کردن دانشجویان با چالش‌های واقعی دنیای صنعت یا با تعریف فرایندهای کارموزی استاندارد یا هر راهکاری دیگری که دانشجو را بیشتر با فضای کار جدی آشنا کند، باید تلاش کنیم تا دانشجویان را اشتغال‌پذیر کنیم تا در پایان دوران تحصیل به‌راحتی جذب صنایع شوند.

او در ادامه سیستماتیک کردن فرایند کاراموزی را امری ضروری دانست که می‌تواند موجب برقراری ارتباط بهتری بین کارفرمایان و دانشجوها شود و درنتیجه، فاصله موجود میان صنعت و دانشگاه را کاهش دهد. حاتمی به نقش شرکت‌های در این خصوص نیز اشاره کرد و توضیح داد:

به باور من، ارزشمندترین شرکت‌ها، شرکت‌هایی هستند که به دانشجویان فرصت کارآموزی می‌دهند و موقعیت‌های شغلی خود را دراختیار آنان می‌گذارند. به همین واسطه دانشجویان می‌توانند هم‌زمان با تحصیل با فضای جدی کار نیز آشنا شوند و بر آن اساس مهارت‌های خود را توسعه دهند.

راهکاری برای کاهش میزان مهاجرت دانشجویان

حاتمی یکی دیگر از دلایل اهمیت برگزاری چنین رویدادهایی را گشایش فرصت‌های تازه پیش روی دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانست که می‌تواند در آن‌ها ایجاد انگیزه کند و میزان مهاجرت را کاهش دهد. او در این باره گفت:

بدون شک اگر دانشجویان و دانش‌آموختگان با فرایندهای اشتغال‌پذیری آشنا شوند و فرصت‌هایشان را ببینند و دیدی به آینده خود داشته باشند، امیدی در آن‌ها ایجاد می‌شود. در حال حاضر، فضای ناامیدی بر تمام دانشگاه‌ها حاکم است که یکی از مهم‌ترین دلایلش این است که دانشجویان برای دوران پس از فارغ‌التحصیلی، به جز مهاجرت گزینه دیگری را نمی‌شناسند.

به باور او، اگر دانشجویان بدانند که می‌توانند در شرکتی استخدام شوند و موفقیت کسب کنند، قطعاً این موضوع می‌تواند نقطه شروع دیگر و امید تازه‌ای برایشان باشد.

اشتغال دانشجویان؛ دغدغه جدی دانشگاه تهران

مدیرعامل ایران‌تلنت نتیجه برگزاری این نمایشگاه در دوره‌های گذشته را ارسال ۱۲ هزار رزومه برای فرصت‌های شغلی ارائه‌شده شرکت‌های حاضر در این رویداد اعلام کرد. باوجوداین، حاتمی بر این نکته تأکید دارد که این رویداد قرار نیست به‌تنهایی کل معضل ارتباط بین صنعت و دانشگاه را حل کند. او برگزاری این نمایشگاه را نتیجه یک طرز فکر دانست و در این باره توضیح داد:

وقتی چنین دانشگاهی این نمایشگاه را در این ابعاد برگزار می‌کند و از شرکت‌ها برای حضور در دانشگاه استقبال می‌کند، به این معنا است که دانشکدگان فنی دانشگاه تهران برنامه و عزم جدی برای اشتغال‌پذیری دانشجویان دارد. از برنامه‌ریزی سیستماتیک دوره‌های کارآموزی گرفته تا برگزاری رویدادهای مثل نمایشگاه کار، بیانگر این موضوع است.

مدیرعامل ایران‌تلنت از راه‌اندازی سامانه اشتغال دانشکدگان فنی دانشگاه تهران نیز خبر داد و گفت:

شرکت‌ها می‌توانند موقعیت‌های شغلی خود را به‌صورت مستقیم در سامانه اشتغال دانشکدگان فنی دانشگاه تهران قرار دهند تا دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه بتوانند جذب صنایع مختلف شوند. دانشگاه این فرصت را به صورت رایگان دراختیار تمامی شرکت‌ها قرار داده است.

راهکارهای برقراری پیوند میان صنعت و دانشگاه

بهزاد رستمی، معاون پژوهشی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، دیگر سخنران این جلسه بود که درباره اهداف اصلی برگزاری نمایشگاه کار دانشگاه تهران توضیحاتی ارائه کرد. او با اشاره به ضرورت کم کردن فاصله میان صنعت و دانشگاه و هموار کردن مسیر کاریابی دانشجویان گفت:

تلاش ما در معاونت پژوهشی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران اشتغال‌پذیر کردن دانشجویان و نزدیک کردن هرچه بیشتر فاصله بین صنعت و دانشگاه است. علاوه بر برگزاری برنامه‌هایی مانند نمایشگاه کار، ارتباطی نیز با وزارت صمت برقرار کرده‌ایم تا امکان حضور صنایع مختلف در دانشگاه را فراهم کنیم.

معاون پژوهشی دانشکدگان فنی برگزاری چنین رویدادها و اختصاص دادن میزهایی به صنایع مختلف در دانشگاه را نه‌تنها به سود دانشجویان، بلکه امری راهگشا برای صنایع و شرکت‌ها دانست؛ چراکه بدین‌ترتیب، صاحبان صنایع می‌توانند به‌صورت مستمر و بدون واسطه با اعضای هیئت علمی و دانشجویان در ارتباط باشند و چالش‌هایشان را مطرح و راهکارهایی برای رفع آن‌ها پیدا کنند.

او برگزاری این نمایشگاه را گامی در راستای تحقق همین اهداف دانست و گفت:

سعی می‌کنیم که در ایجاد طرح‌ها و پروژه‌های مشترک با صنعت فعال‌تر از همیشه ظاهر شویم. نمایشگاه کار هم برای ما شروعی جدید در سال جدید در راستای اشتغال‌پذیر کردن دانشجویان و ایجاد ارتباط بدون واسطه صنایع مختلف با دانشجویان است.

 

به قلم همابصیری

اقتصاد دانش بنیان،نقش روزمره زندگی آینده

خواندن این مطلب ۲ دقیقه زمان می برد.

اقتصاد دانش بنیان،نقش روزمره زندگی آینده

تایرهایی که فشار هوای خود را به راننده اطلاع می‌دهند و لباس‌هایی که در واکنش به تغییرات دما گرم یا سرد می‌شوند، نسخه‌های اولیه محصولات مبتنی بر دانش یا «هوشمند» هستند که در حال حاضر در بازار هستند. پوشک هایی که هنگام خیس شدن تغییر رنگ می دهند و راکت های تنیس که در جایی که به توپ برخورد می کنند می درخشند، نسخه های هوشمند دیگر محصولات رایج هستند.

این محصولات هوشمند هستند زیرا آنها اطلاعات را فیلتر و تفسیر می کنند تا کاربر را قادر می سازد تا به طور موثرتری عمل کند. محصولات هوشمند که توسط کسب‌وکارهای دانش‌محور ایجاد می‌شوند، می‌توانند با ویژگی‌های مختلفی شناسایی شوند: تعاملی هستند، هرچه بیشتر از آنها استفاده کنید هوشمندتر می‌شوند و می‌توان آنها را سفارشی کرد. ما در مورد این و ویژگی های دیگر بحث خواهیم کرد، اما مطمئن هستیم که با تولید بیشتر چنین محصولاتی در عصر دانش، بسیاری موارد دیگر آشکار خواهند شد. مصرف کنندگان وقتی از محصولات هوشمند استفاده می کنند یادگیرنده می شوند که هم آنها را ملزم می کند و هم به یادگیری کمک می کند. کسب و کارها به سمت هوشمندتر کردن پیشنهادات خود حرکت خواهند کرد زیرا از انجام این کار سود خواهند برد. هنگامی که مشتریان آنها از آن محصولات استفاده می کنند، درگیر یک فرآیند آموزشی خواهند بود. دیدن مشتریان به عنوان یادگیرنده مستلزم تغییر اساسی در تفکر است. اما در طی دو دهه آینده، کسب و کارها مشتریان خود را به عنوان یادگیرنده و خود را به عنوان مربی در نظر خواهند گرفت. آنها تجربه یادگیری را برای کسب سود ترویج می کنند و مشتریان آنها از این تجربه سود می برند.

در سال های آینده، استفاده مردم از محصولات مبتنی بر دانش هم به عنوان مصرف کننده و هم در حین کار، برای موفقیت اقتصادی آنها حیاتی خواهد بود. ارزش یک کسب و کار نیز به همین ترتیب تعیین می شود: کسب و کارهایی که مبتنی بر ارائه اطلاعات به مشتریان هستند، بهتر از آنهایی که نیستند، کار خواهند کرد و کسب و کارهایی که می دانند چگونه اطلاعات را به دانش تبدیل کنند موفق ترین خواهند بود.

نقش شرکت های دانش بنیان در تحول اقتصادی

خواندن این مطلب ۴ دقیقه زمان می برد.

در دو دهه گذشته، مدیران اقتصادی جهان در تلاش بوده اند تا کشورهای خود را به سمت اقتصادهای مبتنی بر دانش (KBE) تکامل دهند. KBE کمتر به منابع سنتی مانند زمین، نیروی کار و سرمایه برای ایجاد دارایی، به حداکثر رساندن ثروت و شکوفایی اقتصادی متکی است. در دنیای امروز، شکل‌گیری دانش جدید، تحقیق و توسعه (R&D) برای ارتقای نوآوری و پیشرفت‌های فناوری برای دستیابی به رفاه، کلید موفقیت است. به همین ترتیب، انگیزه های اقتصادی دولت ها مبتنی بر ایجاد دانش جدید، توسعه اقتصادی را تحریک می کند، به کارآفرینی کمک می کند و فرصت های شغلی را در اقتصاد افزایش می دهد. این روندهای موجود، مبتنی بر ایجاد و انتشار دانش جدید، در اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور مورد استقبال قرار می گیرد. این موارد، به عنوان ستون اصلی یک KBE در نظر گرفته می شوند. به طور مشابه، اقتصاد دانش (KE) عبارتی است که در اقتصادهای توسعه یافته برای توضیح عوامل حیاتی ایجاد دانش و استفاده از آن به عنوان ابزار تولید برای به دست آوردن مزیت رقابتی و افزایش کارایی و بهره وری استفاده می شود.

ریشه‌های KE و KBE از نظریه‌های مختلف اقتصادی سرچشمه می‌گیرد. مانند اقتصاد نئوکلاسیک و ایده افزایش بازده به مقیاس به سمت اقتصاد دانش محور منتهی شد. نظریه‌های مختلفی مانند نظریه رشد درون‌زا (رومر ۱۹۹۰)، نظریه سازمانی و نظریه هزینه مبادله، پایه‌های اقتصاد مبتنی بر دانش را پایه‌گذاری کردند. در واقع امروزه دانش به عنوان نیروی محرکه ای برای افزایش بهره وری، ارتقای توسعه اقتصادی و افزایش عملکرد اقتصادی در نظر گرفته می شود. KE نه تنها به استفاده از ابزارهای جدید برای تولید کالاها و خدمات اشاره دارد، بلکه به یک پارادایم جدید نیز نیاز دارد. این پارادایم جدید شامل نوآوری، فناوری جدید و نیروی انسانی با مهارت بالا در هر بخش از اقتصاد است.

نوآوری به عنوان یکی از عوامل بالقوه تعیین کننده رشد و شکوفایی اقتصادی در کشورهای توسعه یافته محسوب می شود. یکی از ارکان مهم KE است. با این حال، مشاهده می شود که ظرفیت نوآوری در بیشتر اقتصادهای آسیایی و آفریقایی کمتر باقی می ماند. جهانی شدن عامل حیاتی دیگری است که نقش اساسی در KBE نیز دارد. جهانی شدن فناوری جدید فرصت های بیشتری برای توسعه و رشد در اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور ایجاد می کند. با این حال، وضعیت در برخی از اقتصادها از جمله اقتصادهای آسیایی کمی متفاوت است. آنها نیاز به سرمایه گذاری بیشتر در سرمایه انسانی و زیرساخت ها دارند تا سرمایه گذاری ها و صنایع مبتنی بر فناوری بالا را تطبیق دهند و حفظ کنند. بنابراین، کشورهای در حال توسعه نیاز به همکاری بیشتر با کشورهای توسعه یافته برای افزایش رقابت پذیری و اهداف تجارت بین المللی خود دارند.

با توجه به موارد فوق، مطالعات مختلفی در مورد ارتباط KBE و KE وجود دارد. مطالعات متعددی در مورد ارتباط سرمایه انسانی انجام شده است. نمونه هایی از این مطالعات شامل شولتز و ایجاد مدل های رشد توسط رومر و لوکاس دانش و سرمایه انسانی را به عوامل مهمی برای رشد تبدیل کرد. ریشه‌های KE به انقلاب صنعتی از دهه ۱۷۶۰ تا ۱۸۵۰ باز می‌گردد، زمانی که نوآوری‌های تکنولوژیکی گسترش اقتصادی را تقویت کرد. به طور سنتی، وابستگی بیشتری به نیروی کار و سرمایه به عنوان منابع اولیه رشد و توسعه اقتصادی وجود داشت. با این حال، دو دهه گذشته شاهد نقش حیاتی KE در اقتصادهای توسعه یافته و در حال توسعه بودیم. بدون شک، کشورهای آسیایی از نظر نیروی کار خودکفا هستند. با این حال، در حال حاضر به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی در تولید کالاها و خدمات، روند تغییر کرده است. اقتصادهای آسیایی سهم قابل توجهی در تولید ناخالص داخلی جهان دارند. بر اساس توزیع درآمد، تعداد کمی از اقتصادهای آسیایی در سطح درآمد متوسط ​​قرار دارند. بنابراین، اقتصادهای آسیایی نیاز به توسعه فرهنگ KBE برای ورود به سطوح با درآمد بالا مانند سایر کشورهای توسعه یافته دارند. آنها باید سیاست هایی را برای بهبود زیرساخت های اطلاعاتی، ارتباطات و اطلاعات و سرمایه انسانی خود طراحی کنند تا KBE موفق شوند.

نمونه های برجسته KBE در آسیا عبارتند از جمهوری کره، سنگاپور، چین، هند، ژاپن، سنگاپور و اندونزی. چین حدود ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف نوآوری می کند . اندونزی سرمایه گذاری قابل توجهی را در آموزش و نوآوری انجام می دهد. هند همچنین به ترویج فرهنگ دانش محور برای تقویت اقتصاد خود کمک می کند. در طول دهه گذشته، بنگلادش پیشرفت چشمگیری در فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) نشان داده است که درها را به روی بسیاری از صنایع باز کرده است. طی چند سال گذشته، سریلانکا دارای بالاترین شاخص KE بوده و پس از آن هند، نپال و پاکستان قرار دارند. برنامه های آموزشی سفارشی جمهوری کره باعث تشکیل تجارت و سرمایه انسانی پربار شد. همه این تلاش ها ارزش و اهمیت KE برای رشد و توسعه اقتصادی پایدار و طولانی مدت را تأیید می کند.

با این حال، وقتی به ادبیات تجربی نگاه می کنیم، متوجه می شویم که ادبیات نسبتاً کمتری در مورد ارزیابی عوامل KE در ارتباط با توسعه کسب و کار در آسیا وجود دارد. با این حال، برای ایجاد سیاست‌های مؤثر و صحیح برای ترویج و بهره‌برداری از مزایای KE، مهم است که به طور تجربی بدانیم که چگونه شاخص‌های KE برای تقویت کسب‌وکارها در آسیا مهم هستند. اقتصادهای آسیایی در تلاش برای دستیابی به سطح بالاتری از KE هستند. آنها پتانسیل بالایی برای بهبود دانش موجود خود و رقابتی تر شدن برای افزایش توسعه اقتصادی خود و سازگاری با چالش های جهانی شدن دارند. علاوه بر این، KE به اقتصادها کمک می کند تا کیفیت زندگی یک انسان عادی را افزایش دهند، فرصت های سرمایه گذاری و اشتغال بهتری را فراهم کنند که منجر به رشد اقتصادی بالاتر و پایدار می شود. ابعاد KE با استفاده از PCA برای کنترل مسائل چند خطی و بیش از حد پارامتر کاهش می یابد.